Ende dat tenen hope brochten
Op Thollusen ende Albugensen mede,
Ende verbone oec die stede,
Ende al tlant dat leget daer,
Struwere ende versla daer naer

Alle die ketters entie ongelove,
Of sine bekeren int ghelove.
Ende eist dat yement inden stride
Of onderlinge bander side
Van uwen lieden blivet doot

In enighen sticken, in enigen noot,
Die obsalvieric van allen sonden,
Ende maken quite also tier stonden,
Als of hi thant geboren ware,
Op dat hi sine biechte spreke dare.

Willam van Ripen, ende oec met
Die maerscailc, die waren geset
Te behoeden Pontoyse tlant.
Si hebben nu den coninc gescant (sic)
.xl. ridders, die si nu saen

Voer Pontoyse hebben gevaen.
Int ander iaer Mellua vorwaer,
Een edel man ende getrouwe openbaer,
Onboot Philips van Vrancrike,
Dat waerlijc een casteel rike

Die Engelsce hadden in hant,
Dat leghet in Clene Bartaengen lant.
Philips die coninc die wort erre
Ende vergaderde volc bi ende verre
Ende voer daer ut harde saen

Ende heeft die engelsce al ondaen
Enten casteel gewonnen weder,
Ende gaven daer in ghichten zeder
Willam den ridder, sonder waen,
Die hem die dingen dede verstaen.

Doe die coninc soude weder keren
Quamen iegen hem die heren,
Bisscoppen, prelaten ende ridders mede,
Ende baden den coninc op die stede
Dat hise ontfinge, sine wouden niet,

Nemmermere, doen iegen hem yet;
Ende al dat si hadden misdaen
Wilden si nu betren saen.
Dus scoude die coninc al quite daer
Ende liet hem thare gebruken daer naer.

Ende om dit, so senden si also nu
Totten paus, dat segic u,
Om tlant entie baroene
Alle uten banne te doene.
Int selve iaer Jan van bleven, (sic)

Die grave, is te coninge verheven
Te Jherusalem in die stede,
Ende zijn wijf gravent mede (?).

Bron: Spiegel historiael (voortzetting vierde partie)
Lodewijk van Velthem
diverse edities