Naar de miniaturen (lijst)
Alle afbeeldingen onder elkaar
Mijn poppenhuis-miniaturen – Karin Riper
Stamboomonderzoek en poppenhuizen en miniaturen zijn mijn grootste hobbies. Als ik bij het één te veel moet nadenken ga ik over op de andere en weer terug en dat werkt voor mij. De inspiratie, als die al komt, voor poppenhuizen en miniaturen bepaalt vaak hoe lang ik met stamboomonderzoek bezig ben, maar natuurlijk niet altijd. Ik kan ook zo aan een ander project beginnen terwijl het andere nog niet af is. Er staan dan ook nog al wat onafgemaakte kamertjes te wachten op inspiratie.
Het verzamelen van miniaturen begon al in mijn kindertijd. Ik verzamelde koperen miniaturen om in een letterbak te zetten en later kwamen daar ook miniaturen van andere materialen bij.
Mijn poppenhuizenhobby begon in de jaren `80 met de miniatuurmeubeltjes die te koop waren bij de Bijenkorf. Pas jaren later ontdekte ik dat de merknaam Shackman was, het stond natuurlijk op de doosjes, maar daar heb ik nooit op gelet, voor mij waren het de Bijenkorfmeubeltjes.
In het begin van de hobby maakte ik een meubeltjesopstelling in onze boekenkast, maar ik vond toch dat er een huis moest komen. Mijn keuze viel op het bouwpakket de Jefferson van Greenleaf, ik had zoiets van niet te groot beginnnen. Voordat het af was vond ik het toch te klein en dus kwamen er drie etages onder. Toen het huis helemaal af was wilde ik het weer uitbouwen naar beide kanten en dat is mis gegaan. Het huis er nog wel maar in vervallen staat. Alles wat er in stond is inmiddels in andere tafereeltjes, kamertjes en in het Amsterdamse grachtenhuis (nog laaang niet klaar, maar wel ingericht natuurlijk…) gebruikt. Ook sommige gordijnen zijn al hergebruikt.
Na de Jefferson kwam eind jaren ’80 Het kleine huis op de Prairie, een blokhut uit de Pionierstijd. Mijn man John heeft dat gebouwd aan de hand van de gedetailleerde beschrijving van Laura Ingalls Wilder in het betreffende boek. Het is heel goed gelukt, vinden wij. Veel miniaturen voor dit huis heb ik in die periode in Amerika gekocht.
Na Het kleine huis op de Prairie ben ik overgegaan op losse kamertjes totdat een oom van John het Amsterdamse grachtenhuis voor mij wilde bouwen. De bouw is sinds een paar jaar klaar, het huis is natuurlijk weer ingericht, maar daar verander ik nogal eens iets aan en er zijn ook met plakband bevestigde gordijnen (voorlopig natuurlijk) in de kamers, ook de vloeren zijn los bedekt, maar behangen is er nog niet. Ik kan maar niet besluiten welk behang ik zal nemen. Electriciteit is er daardoor ook nog niet. Tijdens het nadenken daarover maak ik kamertjes.
In de jaren `90 gingen mijn man en ik regelmatig op vakantie Naar Amerika. We huurden dan een auto en trokken van stad naar stad. Een prettige bijkomstigheid was dat daar veel meer poppenhuizenwinkels waren met, toen nog, veel mooiere miniaturen dan in Nederland, maar misschien wist ik toen in Nederland nog niet zo goed de weg naar een poppenhuizenwinkel. Ik kocht toen ook al miniaturen in Engeland. De eerste keer dat we naar Amerika gingen kwamen we bij toeval een poppenhuizenwinkel tegen. Voor iedere volgende vakantie zorgde ik wel dat ik de adressen wist van winkeltjes die in plaatsen zaten waar we in de buurt zouden komen. Van iedere reis kwam ik terug met nieuwe miniaturen, vaak gekocht in een poppenhuizenwinkel maar ook wel eens in een museumwinkeltje. Zo ontdekte ik begin van dit jaar dat ik meer Shackman meubeltjes had dan ik dacht. De Bijenkorfmeubeltjes zijn in Japan gemaakt en van de meubeltjes die ik in Amerika tweedehands in een museumwinkeltje heb gekocht denk ik dat ze in Taiwan, Korea of zo gemaakt zijn. Omdat ze als dag en nacht verschillen van de meubeltjes uit Japan en ze ook niet in hun doosjes zaten had ik ze niet als Shackman herkend. De merknaam staat ook niet op alle Japanse meubeltjes. Dankzij het Internet ben ik er bij toeval achter gekomen. Van de Bijenkorfmeubeltjes heb ik alle doosjes bewaard. Ik wilde dat ik indertijd meer meubeltjes had kunnen kopen, maar ze waren vrij prijzig, bovendien zaten een heleboel meubeltjes kapot in hun doosje. Deze of gene zal ze wel hebben laten vallen. De Bijenkorf is vast niet voor niets gestopt met de verkoop. Ik meen me trouwens te herinneren dat er niet zo heel veel keuze was bij de Bijenkorf in Rotterdam, maar ik weet niet hoe dat in Amsterdam was of bij Metz en Co., die ook meubeltjes van Shackman verkocht schijnen te hebben.
In diezelfde periode, jaren `80 dus, heb ik bij de Bijenkorf ook nog Chinese miniatuurmeubeltjes gekocht, goudkleurige tafereeltjes op een zwarte achtergrond. Weet iemand trouwens welke firma die gemaakt heeft? Ze zaten in groene doosjes zonder merknaam.
Sinds die tijd heb ik, naast Amerika en Engeland, overal en nergens allerlei voor het poppenhuis gekocht, o.a. in België, Duitsland, Frankrijk, Zwitserland en natuurlijk in Nederland. Ik heb ook spulletjes uit Thailand, die zijn eigenlijk wel iets groter, maar dat zijn sommige miniaturen van Bodo Hennig ook. Als je alles een beetje bij elkaar houdt is er niets aan de hand, vind ik.
Eens in de zoveel weken ga ik naar Xenos, want die heeft vaak aparte dingen om poppenhuistafereeltjes in te maken.
Mijn favoriete periode was ooit de Victoriaanse periode, nu zijn dat de Tudorperiode (Hendrik VIII), de Pioniersperiode (Het Kleine Huis op de Prairie) en sinds ik de meubeltjes van Han Goergen gezien heb, de Art Nouveau-Art Deco periode.
De enige beurs waar John en ik één keer per jaar, vanaf het begin van die beurs af, naar toe gingen was Arnhem en later (dus) Apeldoorn. Ik ga naar die beurs om miniaturen te kunnen kopen die in geen poppenhuiswinkel te koop zijn, zoals de emaille miniaturen van Aat Oukes en de leuke dingetjes die Joke Oukes maakt, de Art Deco en/of Art Nouveau meubeltjes van Han Goergen en de plantjes van Else Keuker zijn ook een aanleiding. Ook van Jan Slagter heb ik meubeltjes voor de baby- kinderkamer en van Corrie Slagter verschillende kinderkleertjes.
Freubellientje is in Nederland mijn favoriete voor allerlei voedsel. Ik ben niet goed met Fimo, maar misschien wordt dat ooit nog beter en kan ik zelf voedsel maken. Liever werk ik met afvalmateriaal zoals knopen, dopjes, oogschaduwblikjes, afvalsieraden enz. Alles waar heel misschien iets van te maken is bewaar ik en anderen bewaren ook van alles voor mijn hobby. Als ik het echt niet gebruiken kan gooi ik het wel weg.
Borduren doe ik wel, kleedjes, kussentjes enz. in hele kruisjes en niet over één draadje, maar over twee, één draadje is echt te priegelig voor mij.
Als je vragen hebt of wilt reageren, stuur dan een berichtje.
Kijk hier naar alle afbeeldingen onder elkaar.